Rosévlees is gewoon lekker en gezond. Rosévlees is als vlees rosé, zacht en erg mals omdat het jong vlees is. Daarbij het het erg mager vlees dus past het goed in dieëten. Voor de snelle huishoudens is het ook nog sneller te bereiden. In vergelijking met blankvlees heeft het meer smaak. In Nederland wordt per hoofd van de bevolking 1,5 kilo kalfsvlees geconsumeerd. 80 % van het rosévlees word verkocht aan met name Duitsland en Italie.
Heel veel Nederlanders weten niet wat ze missen, maar wat nog niet is kan nog komen.
Om een duidelijk beeld te krijgen waar welk vlees zit, het volgende overzicht:
- Achterschenkel
- Bovenbil - bijv. voor oesters
- Plattebil - bijv. voor schnitzels
- Muis - bijv. voor minutesteaks
- Fricandeau
- Dunne lende - entrecôte
- Ripeye
- Chop ready rack
- Koteletten
- Haas
- Borst - bijv. voor rollade
- Vang - bijv. voor kebab of rollade
- Nieren
- Lever
- Voorschenkel
- Schouder - bijv. voor rollade
- Kalfsbroodje - bijv. voor stoofschotels
- Klafslappen
- Zwezerik
- Tong
Wat is een rosé kalf / rosé kalfsvlees
Kalfsvlees komt van jonge runderen van maximaal 12 maanden oud. Er bestaan 2 soorten kalfsvlees: gangbaar blank kalfsvlees en rosé kalfsvlees. Rosé kalveren leven langer dan de gangbare kalveren en hebben vaak een beter leven.
Rosé vleeskalveren gaan na 8 tot 9 weken over op ruwvoer. De kalveren worden geslacht tussen de 8 en 12 maanden. Steeds meer rosé kalveren worden onder de acht maanden geslacht. Het vlees is rosé van kleur. Een derde van de kalveren wordt gehouden voor rosé vlees.
Rosé kalfsvlees is een luxeproduct dat in vergelijking met gangbaar vlees veel smaakvoller is. Vanwege de jonge leeftijd is het vlees roze van kleur, zacht en erg mals. Het vlees is rijk aan belangrijke voedingsstoffen, licht verteerbaar en kent een laag vetgehalte. Rosé kalfsvlees past dus uitstekend in een gezond eetpatroon.
In kalfsvlees zitten belangrijke voedingsstoffen zoals vitamine B1, vitamine D, eiwitten en ijzer. Kalfsvlees is een magere vleessoort.
Om extra zekerheid en vertrouwen aan afnemers te kunnen bieden, is in 1990 de Stichting Kwaliteitsgarantie Vleeskalversector (SKV) opgericht. Inspecteurs van de SKV voeren onaangekondigd controles uit in alle stappen van de kalfsvleesketen. Wie de regels overtreedt kan rekenen op sancties vanuit de SKV en op strafrechtelijke vervolging door de overheid.
In Nederland worden jaarlijks 950.000 kalveren gehouden. De slachthuizen importeren hiernaast 800.000 kalveren per jaar om te slachten. Het overgrote deel van het kalfsvlees is voor de export. Nederland is de grootste producent van kalfsvlees in Europa, gevolgd door Frankrijk.
